چین در حال حاضر بدترین موج گرمایی خود در 60 سال اخیر را تجربه می کند. بستر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در سراسر کشور نمایان شده است و دولت مرکزی را بر آن داشته تا وضعیت اضطراری ملی خشکسالی اعلام کند. این امر باعث شده است که در جنوب این کشور که متکی به نیروگاه های آبی است با بستن کارخانه ها — از جمله کارخانه هایی که قطعات خودرو و ریزتراشه‌ها را برای شرکت های چند ملیتی تامین می کنند نسبت به سهمیه بندی آب اقدام کنند.

طبق گزارش سازمان ملل خشکسالی‌های مکرر و طولانی‌تری در راه است، و با جیره‌بندی چین برای نیروگاه‌های آبی، شرکت‌های چندملیتی باید در زنجیره تامین خود تجدید نظر کنند.

به نظر می رسد اکنون بحران دیگری وجود دارد که باید به فهرست رو به رشد عوامل مختل کننده زنجیره تامین جهانی اضافه شود: خشکسالی.

بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل خشکسالی ها در سطح جهانی در حال تکرار و طولانی شدن هستند و در میان تمام بلایای طبیعی بیشترین آمار تلفات انسانی را موجب میشوند.
این گزارش نشان می دهد که بین سال های 1970 تا 2019، آب و هوا و مخاطرات آبی عامل 50 درصد از بلایا در سطح جهان و 45 درصد مرگ و میر ناشی از بلایا (عددی در حدود 650 هزار نفر) عمدتاً کشورهای در حال توسعه بوده است. با توجه به اینکه خشکسالی تنها 15 درصد از بلایای طبیعی را در این دوره به خود اختصاص داده است، این اعداد حتی نگران کننده تر نیز خواهند شد.
اما علاوه بر تاثیر شدید این عامل بر زندگی انسان (و حیوانات)، خشکسالی تأثیر قابل توجهی بر ثبات زنجیره‌ تأمین جهانی دارد، به طوری که آمریکا و چین بیش از سایرین تأثیرات کمبود آب را احساس می‌کنند.
در آمریکا، دولت فدرال اخیراً به نوادا و آریزونا دستور داد تا حجم آبی را که هر ایالت از رودخانه کلرادو استخراج میکرده‌اند تا 21 درصد کاهش دهند، زیرا ورودی‌های تغذیه کننده رودخانه به کمتر از یک سوم حداکثر ظرفیت کاهش یافته است. در سال آینده، انتظار می رود که شرایط این ایالت ها حتی بحرانی‌تر نیز بشوند.

خشکسالی بیشترین ضربه را به زنجیره تامین کشاورزی وارد می کند

از نظر اقتصادی بیشترین آسیب پذیری در برابر خشکسالی مربوط به صنعت کشاورزی است. بر اساس تجزیه و تحلیل خشکسالی توسط دانشگاه کالیفرنیا، خشکسالی 2021 ایالات متحده برای بخش کشاورزی کالیفرنیا حدود 1.1 میلیارد دلار و نزدیک به 8750 شغل تمام وقت و پاره وقت هزینه داشت. این گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که با در نظر گرفتن تأثیر بر سایر بخش‌های اقتصادی، کل تأثیر آن 1.7 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود و 14634 شغل تمام وقت و پاره‌وقت از بین رفته است.
با توجه به اینکه ذخایر جهانی غلات در حال حاضر تحت تأثیر جنگ جاری در اوکراین قرار گرفته است مشکل در تولید غلات آمریکا تاثیر بحرانی چندانی در بدتر کردن شرایط نخواهد داشت.

اما در چین تأثیر اقتصادی خشکسالی متفاوت خواهد بود و فقط به داخل مرزهای این کشور محدود نمیشود بلکه جهانی است، زیرا بسیاری از زنجیره های تامین جهانی به نیروی کار چین متکی هستند.
چین در حال حاضر بدترین موج گرمایی خود در 60 سال اخیر را تجربه می کند. بستر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در سراسر کشور نمایان شده است و دولت مرکزی را بر آن داشته تا وضعیت اضطراری ملی خشکسالی اعلام کند. این امر باعث شده است که در جنوب این کشور که متکی به نیروگاه های آبی است با بستن کارخانه ها — از جمله کارخانه هایی که قطعات خودرو و ریز تراشه‌ها را برای شرکت های چند ملیتی تامین می کنند نسبت به سهمیه بندی آب اقدام کنند.

زنجیره‌ تامین جهانی برای خشکسالی در چین آماده نیست

ایمون بارت “Eamon Barrett” از نشریه Fortune می نویسد که زنجیره های تامین جهانی “به طرز تاسف باری برای خشکسالی چین که می تواند الگوهای تجارت غلات و تولید مواد صنعتی کلیدی را در چندین قاره مختل کند آماده نیستند”.
او ادامه می‌دهد که خشکسالی دلیل محکم دیگری برای «کم کردن وابستگی زنجیره‌های تأمین از چین» است.

بارت می نویسد: «خودروسازان و تولیدکنندگان نیمه هادی طی هفته دوم ماه آگوست به وضوح متوجه شدند که که چگونه کمبود آب در چین می تواند خطوط تولید آنها را به تعطیلی بکشاند، زمانی که استان سیچوان که یکی از هاب های بزرگ مرتبط با هر دو صنعت است به دلیل صرفه جویی در مصرف برق با تعطیلی کارخانه های خود مواجه شد.
او می‌افزاید که گرما تنها دلیل کمبود آب در چین نیست، زیرا این کشور همچنین «تقاضای بسیار بیشتری از میزان آب قابل ارائه خود تحمل میکند».

بارت به عنوان مثال به میزان سرانه آب در دشت های شمالی چین اشاره می کند که منطقه ای از اطراف پکن است. او می گوید در این مناطق، دسترسی به آب 50 درصد کمتر از تعریف سازمان ملل از «کمبود حاد آب» است. و نگران کننده‌تر این است که این منطقه 60 درصد گندم چین را تولید می کند.
او همچنین اشاره می‌کند که از سال 2003، دولت چین بیش از 60 میلیارد دلار برای یک طرح زیرساختی عظیم هدایت آب از جنوب سرسبز این کشور برای تغذیه شمال خشک آن هزینه کرده است.
بارت می نویسد: «این طرح تا آنجا که به شمال اجازه دهد بیابان را به سبد نان کشور تبدیل کند موفقیت آمیز بوده است، اما انتقال آب مشکل کمبود آب را حل نکرده و حالا با تسلیم شدن جنوب این کشور در برابر خشکسالی کمکی به پر کردن واقعی ذخایر آب شمال چین نیز نتوانسته بکند.»

خودروسازان و سازندگان تراشه در برابر خشکسالی چین آسیب پذیر هستند

فورچون گزارش می دهد که بر اساس گزارش وزارت دارایی چین، دولت این کشور در سال 2021 در حدود 8 میلیارد دلار یارانه برای اقدامات موثر بر کاهش مصرف آب هزینه کرده است که 3 درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است. همچنین اشاره می‌کند که پکن سرانه سالانه مصرف ملی آب را 640 میلیارد متر مکعب در نظر گرفته است که از 670 میلیارد متر مکعب در سال 2020 کمتر است.

به گفته بارت، این واقعیت که 16 درصد از آب های زیرزمینی برای استفاده بیش از حد آلوده شده است، به مشکل اضافه می کند.
بارت می نویسد که تعداد کمی متقاعد شده اند که اقدامات پیشگیرانه پکن باعث پایداری مصرف آب در چین می شود و کاهش تقاضای آبی تنها راه حل دیگر است.
خودروسازان جهانی و سازندگان تراشه قبلاً این تجربه را پیدا کرده‌اند که وقتی پکن تقاضا برای مصرف آب را کاهش می‌دهد به چه معناست.

اگر این رویکرد در درازمدت راهکار چین برای غلبه بر خشکسالی باشد، آن‌وقت بسیاری از شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاری هنگفتی در چین انجام داده‌اند باید سریعا زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده و بازسازی کنند.

منبع: supplychaindigital
مترجم: امیر شاه‌علی